Pole Pole Kilimanjaro

29 Ağu 2015

Pole Pole Kilimanjaro
Çılgın, yüksek, vahşi, yerli ve sıcak bir ‘Tanzanya Macerası’’ – (18.12.2014 – 10.01.2015)

18 Aralık 2014 günü Münih havalimanından ‘’24 Günlük Tanzanya Maceramız’’ için havalandık. Herşeyi 2 hafta içinde kararlaştırdık ve o süre zarfında organize ettik desem. Kulağa ‘’Çılgınlık’’ gibi gelebilir. Ancak hayat böyle birşey. Kontrol etmeye çalışmak gereksiz. İnsanın başına her an her şey gelebilir çünkü. Bizi de bu maceraya aklımızın ucundan geçmeyecek birşey motive etti. Olumsuz birşeydi. Yaşanması gereken birşeymiş. Biz de dedik ki, hayat senden korkmuyoruz. Sen bir dönme dolap gibisin. Bazen en alttayız, bazen en üstte. En alta indirdin sen bizi bu sefer. Biz de kendi çabamızla tekrar en üste çıkacağız ve bu motivasyonla Afrika’nın en yüksek noktasına, Kilimanjaro’ya tırmanmaya karar verdik. Tüm maceramızı,  6 günde Kilimanjaro dağ tırmanışı, ardından Dünya’nın en vahşi topraklarından biri olan Serengeti’de Safari, sonrasında yerli halk Masai’lerle 24 saat ve en sonunda sıcak Zanzibar’da dinlenme olarak planladık…
(Rotamızı ayrıntılı bir şekilde anlattığımız yazımız için lütfen tıklayın.)

2 hafta içinde 5.895 metre yüksekliğe çıkma hazırlığı yapmak hiç kolay değildi. Zihnen ve fiziken hazır olmanın yanı sıra ekipman olarak da hazır olmak gerekliydi. Bunun yanı sıra, Safari için de belli bir hazırlık gerekliydi. Ödevimize iyi çalıştık. Yumurta kapıya dayandığı için biraz hızlı hareket etmek gerekiyordu. Ama 2 hafta içinde tüm hazırlıklar tamamdı.
(Kilimanjaro ve Safari ekipman hazırlığı yazısı en yakın zamanda blogda yerini alacak)

Şimdi, Tanzanya Maceramızın neden ‘’Çılgın’’ olduğunu anladınız mı? O zaman Kilimanjaro’da neler yaşadık onları anlatmaya, paylaşmaya geldi sıra… İşte ayrıntılar…

Kilimanjaro’ya varış (vize, havalimanı) ve Kilimanjaro ile önemli bilgiler (rotalar, kimler çıkabilir, ne zaman çıkılmalı…) için lütfen tıklayın.

Kilimanjaro Havalimanı’nda bizi karşılamaya gelen rehberle buluşup kalacağımız Meru View Lodge’a doğru yola koyulduk. Genellikle Meru Dağı’na tırmanacaklar Arusha şehrinde, Kilimanjaro’ya tırmanacaklar Moshi şehrinde geceliyor. Her iki şehir de havalimanından 45 dakika uzaklıkta. Biz, havalimanında tur görevlileri tarafından karşılandık ve ekibin geceleyeceği Arusha’ya doğru yola koyulduk. Bizim programımızda Meru olmasa da ekip olarak Meru Dağı manzaralı Arusha’da kaldık.

Kaldığımız yerin ismi: Meru View Lodge
(Momella Road, Usa River – Tanzanya)
Tel: + 255 784 805 259
E-mail: info@wilkinson-tours.com
İnternet: www.african-view.com

Yaklaşık 45 dakika sonra akşam karanlığında otele ulaştık. Odamıza yerleşme ve ilk keşif benim en çok zevk aldığım anlardır. Ben nereye geldim, nasıl bir yer burası, aaa banyosu böyle mi, sanki dışarıda böcekler var, hımm sinek de varmış burda gibi ilk alışma ve ilk keşif önemlidir.

Ertesi gün Kilimanjaro öncesiydi. Boş günümüzdü. İyi ki de bir günümüzü boş bırakmışız. Adaptasyon için gerekli bir gündü. Sabah kahvaltısı sonrası etrafta kısa bir tur atmaya karar verdik: İlk izlenimler, herşeyin garip gelmesi. iki yabancı insanın korkak adımları, çevredekilerin dikkatli bakışları. Biraz İngilizce bilenlerin gelip tanışması. Yolda kaybolmak, yol sorduğumuz bir Tanzanyalı gencin öğretmen olduğunu öğrenmek, onun bizi eve yemeğe davet etmesi, bizimle koyu bir sohbete girmek isteyişi, mail adreslerinin değiş-tokuşu (ki hala mailleşiyoruz) ve sonunda otele varışımız…

Çok ilginç ve çok özel bir deneyim oldu.
Ardından Kilimanjaro’yu beraber çıkacağımız kişilerle tanışıp rehberden ilk bilgileri aldık. Ekiple ilk akşam yemeği ve güzel bir uyku.
Ertesi gün Kilimanjaro tırmanışı için hazırdık.

Çok kısa bir bilgi: Yanımıza sadece Kilimanjaro için gerekli eşyalarımızı aldık. Geri kalanlarını (safari ve deniz için olanları) Meru Lodge’da bıraktık. Zaten 6 gün sonra tekrar bu otele geri gelecektik. Kilimanjaro içinse günlük ihtiyacımız olanları biz sırt çantamızda taşıdık. Diğer eşyalarımızı su geçirmez çantalar içinde taşıyıcılara teslim ettik.

Pole Pole Kilimanjaro

Pole Pole ne demek diye sorduğunuzu duyar gibiyim. ’’Pole Pole’’ yerli dil Swahili’de ‘’Yavaş Yavaş’’ demek. 1. Altın Kural: Zirveye hızlı ulaşmak istiyorsan yavaş yürüyeceksin!

20.12.2014 Kilimanjaro Tırmanışı 1. Gün

Saat 6:30’da heyecanlı bir şekilde güne başladık diyebilirim. Saat 7:00’de tüm hazırlıklar bitmiş ve biz kahvaltı için hazırdık. Kilimanjaro için 2. Altın Kural: Yiyebildiğin kadar ye, içebildiğin kadar iç. Bu nedenle ne verdilerse ilk günden itibaren silip süpürdük diyebilirim.

Saat 8:30’da yola koyulduk. Saat 11:00’de Kilimanjaro Milli Parkı’na ulaşmıştık.

Saat 11:30 gibi rehber ve tüm ekiple beraber buluştuk. Ekip tırmanış hazırlıklarına koyuldu. Yemek malzemeleri, diğer tüm malzemeler çantalara yerleştirildi. Taşıyıcılar kendi payına düşen yükü sırtladı.

Saat 12:15’te Kilimanjaro Giriş Kapısı’ndan geçtik.

Hakkımızda hayırlısı diyerek yola koyulduk.

İlk günkü kamp yerimiz 2.720 metre yükseklikteki Mandara Kampı’ydı. İlk gün 13.916 adım attık ve toplam 10,5 km yürüdük. Çok zorlayıcı olmayan bir yürüyüştü. Kilimanjaro’nun tepesini görmek istiyorsan  1- Yavaş yürüyeceksin, 2- Günde en az 5 litre su içeceksin. Biz daha ilk günden 5-6 litre su tüketmeye başladık ve çok ağır adımlarla ilerledik. Daha yükseklere çıktıkça da bunun da faydasını gördük.

Kamp yerine ulaştığımızda taşıyıcılar çoktan kampa ulaşmıştı.

Önce yerleşme, ardından sıcak bir çay ve akşam yemeği… Ertesi gün için erkenden yatış…

21.12.2014 Kilimanjaro 2. Gün

İlk geceki uykumuz fena sayılmazdı. Gece 2 defa ihtiyaç molası için dışarı çıktığımız için her seferinde tekrar uykuya dalmak oldukça zor oldu. Ancak soğuk değildi. En azından uyku tulumlarımız bizi sıcak tuttu. Saat 6:30’da uyandım. Fatih ise gün doğumunu fotoğraflayabilmek için saat 6:00’da uyandı. Her sabahki rutinimiz başladı. Saat 7:00’e kadar sabah temizliği ve saat 7:30’da kahvaltıdaydık. Kahvaltı fena sayılmazdı ama ben başta verilen çorba gibi şeyi sevemedim (pirinç ve sütten oluşan bulamaç). Ardından omlet ve sosis verdiler. Fena değildi. Kilimanjaro’da verilen herşeyi yemek gerekiyor. El mahkum.

Saat 8:05’te yola koyulduk.

İlk başta çok sıcaktı. Yürüyüş bu nedenle çok zorladı. Sürekli terledik. Saat 12:00 gibi öğlen yemeği yerine ulaştık.

Öğle yemeğinden sonra yola koyulduğumuzda hava artık soğumuştu ve yarım saat sonra yağmur başladı. 2. Günkü yürüyüşümüzü saat 3’e doğru yağmur eşliğinde tamamladık.

2. gün kamp yerimiz 3.720 metredeki Horombo kamp alanıydı. Kamp alanına ulaşır ulaşmaz el, yüz ve ayak temizliği ve tabii ki çay keyfi yaptık. Ardından da 1 saat uyku…

Saat akşam 18:30’da akşam yemeğindeydik. Mısır çorbası, makarna, et ve ananas 2. Gün şefimizin bizim için hazırladığı yemekti.

İkinci gün toplam 20.639 adım atmışız ve toplam 15km yol yürümüşüz.

22.12.2014 Kilimanjaro 3. Gün

Bugün aklimatizasyon günüydü. Yani belli bir yüksekliğe çıkıp tekrar geri inecektik. Bu şekilde vücudumuzu yüksekliğe alıştırmaya çalışacaktık. Bu sabah her zaman ki gibi erken uyandık. Saat 6:00’da güneşin doğuşunu seyretmek üzere dışarıdaydık. Heryer bulutlarla kaplıydı. Muhteşem bir görüntüydü.

Sabah hazırlığı, sabah kahvaltısı sonrası saat 8:50’de yürüyüş için hazırdık. Ancak yağmur da yağmaya başlamıştı. Yağmura karşı korunaklı giyinip yola koyulduk. Saat 10:00 sularında Zebra Rocks’a vardık. Ekibin diğer üyeleri yağmura karşı çok korunaklı olmadıklarından sırılsıklam oldular ve Zebra Rocks’tan geri döndüler. Ben ve Fatih rehberimiz Remedi ile yürümeye devam ettik.

Başlangıç noktamız 3.720 iken yürüyüşü tamamladığımız tepe 4.300 metre yükseklikteydi. Tepeye ulaşırken bizde yükseklik hastalığının belirtilerinin olmayışı ümidimizi iyice arttırdı. Ne bir baş ağrısı ne mide bulantısı vardı. Bu iyiye işaretti. Bunda yavaş yürümemizin ve çok su içmemizin oldukça önemli etkisi vardı.

Yukarda sıcak bir çay molası sonrası geri dönüş başladı.

Tam tepedeyken yağmur durmuştu ancak geri dönüşte 2 defa daha yağmura yakalandık. Son parkura ulaştığımızda bende yolunda gitmeyen birşeyler olduğunun sinyallerini aldım. Attığım her adımda çok şiddetli bir sancı oluşuyordu. Yaklaşık 15 dakika sancı içinde yürüdüm ve saat 13:10’da kamp yerine ulaştık. Saat 16:30’a kadar sancılar hiç durmadan devam etti. Bir ara rehber acil kurtarma ekiplerini isteyip istemediğimi sordu. Tek düşünebildiğim şey devam etme isteğiydi. Bu nedenle biraz daha beklemek istediğimi söyledim. Ya içtiğimiz sudan mikrop kapmıştım ya yediklerim bana dokunmuştu. Tahminiz yemekten yanaydı. Çünkü sular kaynatıldıktan sonra biz içine tekrardan mikrop öldürücü ilaç atıp içtik hep. Sudan olmadı, hemen hemen imkansızdı bu. Ancak sonradan anladık ki bunlar yüksekliğin yarattığı gaz sancılarıydı. Daha da yukarılara çıktıkça midemde çok ciddi sorunlar yaşadım çünkü. O gün ilaçlar ve sıcak zencefil çayı sayesinde saat 16:30 civarında kendime geldim. Ancak şunu söyleyebilirim ki hayatımın en zor 3 saatini geçirdim. 3.720 metre yükseklikte nedenini bilmediğim bir ağrıyla ordan oraya savruldum. Dedim ki içimden tüm planlar mahvoldu. Önümüzdeki günleri hastanede geçireceğim. Kabustu yaşadığım, ama çok şükür ki kısa sürdü.

Sonrasında güneşin tadını çıkarttım ve yemeğe kadar biraz uyudum ki o çok iyi geldi.

3. Gün Kamp Yerimiz: Horombo Kamp Alanıydı (3.720 metre) 3. gün toplamda 15.443 adım atmışız ve 11.2 km yürümüştük.

Güneşli bir sabah Kilimanjaro’da artık dananın kuyruğunun kopacağı güne başladık. Uzun bir gün, uzun bir gece olacaktı. Neden mi? İşte ayrıntılar.

4. Gün yürüşümüzü tamamlayacağımız ve geceleyeceğimiz yer Kibo Kamp Alanıydı. Hedef 4.720 metreydi. Güneşli bir gün olarak başlasa da o gün yukarılara çıktıkça hava bozmaya başladı. uzun bir yürüyüştü ancak çok farklı bir doğada olmanın, özel olmasının hissini yaşıyorduk. İşte 4. günün yürüyüşünün ilk yarısından seçtiğim fotoğraflar:

Benim korktuğum başıma geldi.  4.200 metreden itibaren sancılarım geri gelmişti. Mide bulantısı, yemek yiyememe baş gösterdi. Öğle yemeğinde artık hiç birşey yiyemeyeceğim gibi geldi. Bu da halsizliğe sebep oldu. Bunların hepsi Yükseklik Hastalığı’nın belirtileriydi. Midem yükseklikle baş edemiyordu.

Neredeyse tüm gücümü yitirmiş bir halde 4.720 metreye öğleden sonra ulaştık. Kibo Kamp Alanı inanılmaz bir yer. Burası zirve yürüyüşüne başlayacağımız yerdi. Tüm duyguların birbirine karıştığı alan. Zirve yürüyüşü yapacaklar heyecanı, başarmış dönmüşler mutluluğu, yorgunluğu yaşıyor.

Burada birkaç gün önce yolda tanıştığımız Hint-Amerikan asıllı gencin 2 rehberin kolları arasında resmen sürünerek yukarıdan aşağıya indirilişine tanık olunca, ‘’Orada, Yukarıda Neler Oluyor?’’ diye düşünmeye ve kendi adıma korkmaya başladığımı da itiraf etmeliyim.

Kibo Kamp Alanı’na öğleden sonra 4 gibi ulaşmıştık. Karnımızı doyurup çayımızı içtikten sonra zirve yürüyüşü hazırlıklarına başladık. Zirve yürüyüşüne gece saat 12:00’de başlayacaktık. Tüm gece yol almamız planlanıyordu. Hava soğumaya başladı. Su sistemlerimizin donma ihtimali artmıştı. Fatih’in bulduğu çözüm ise harikaydı. Su içme sistemlerimizin borularını yara bantlarıyla sardı. Ama işe yaradı diyebilirim. Sabaha kadar suyumuz vardı. Sonrasında ise donmasına engel olamadık.

Akşam yemeği sonrası herkes büyük bir heyecanla yataklarına çekildi. Uyumamız gerekiyordu ancak hepimiz çok heyecanlıydık. Ekibimizin içinde bir felaket tellalı bir Avusturyalı olduğunu söylemeyi daha önce unuttum. Adı Manfred. Manfred sürekli olarak havanın bozacağından, yukarıda fırtına çıkacağından ya da hastalanıp başaramayacağımızdan bahsedip durmuştu geçtiğimiz 4 gün boyunca. O gün artık dayanamadık ve Manfred’e hepimiz çıkıştık. Çünkü artık gerçekten zirveye yürüyecektik ve olumsuz birşey düşünmek istemiyorduk. Zaman olsa da size Manfred’i uzun uzun anlatsam, komik bir karakterdi arkadaş.

Gece saat 11:00’de rehberler tarafından uyandırıldık. Yemek yedik. En kalın kıyafetlerimizi sırtımıza geçirdik. Ben ekipteki tek kadın olarak, önlemleri abarttım sanırım. Eldivenlerimin içine, ayakkabılarımın içine ve sırtıma sıcak bantlar yerleştirdim. Böylece tüm yürüyüş boyunca ellerim, ayaklarım hep sıcacıktı. Ne yapalım, biz kadınlar biraz fazla sağlamcıyız…

24.12.2014 Kilimanjaro 5. Gün:

5. gün saat tam gece yarısı yürüyüşe başladık. Gecenin zifiri karanlığında, kafalarımızda lambalar tek sıra halinde yukarı doğru yürüyorduk. Diğer gruplarla beraber ortaya çıkardığımız görüntü gerçekten görülmeye değerdi. Gecenin karanlığında sadece ilerleyen küçük ışıklar gibiydik. Başka hiç birşey görünmüyordu. Bir de ışıklarıyla bize eşlik eden yıldızlar vardı… Böyle yazınca romantik bir ortam görüntüsü çizmiş oldum. Aslında gerçekten de romantik bir ortamdı ancak tabii ki benim mide bulantılarım başlayana kadar.

İlk molada hiçbir sorun yoktu. 2. molada biraz biraz kötüleşmeye başladım. Sonradan çektiğimiz videoları seyrediyorum da. İlk molada şarkı söyleyip dans eden ben 5.100 metreden itibaren sanki bambaşka birine dönüşmüşüm.

Evet beklenen son çok geçmeden geldi. Yürüyüşe başladıktan yaklaşık 4 saat sonra, istifra etmeye başladım ve yaklaşık 1 saat bu ara ara tekrarlanırdı ancak ben tırmanışa devam ettim. Sanırım sabah 5:30 sularıydı. Geriden gelen Fatih’e artık yapamayacağım, midem mahvoldu, adım atacak gücüm yok, ben geri dönüyorum demek için arkamı döndüğümde sanki ayaklarımın altından yükselen güneşin ufuk çizgisini kıpkırmızı yaptığını gördüm. İşte o AN gözyaşlarıma hakim olamadım.

15 dakika sonra Kilimanjaro’nun ilk zirvesi Gilman’s Noktasına yani 5.685 metreye ulaşmıştık. Saat 5:45 sularıydı ve biz resmen Kilimanjaro Zirvesi’ni başarmıştık.

Ben ayakta sallanıyordum resmen. Sürekli istifra etme gereksinimi beni mahvetmişti. Şimdi verilmesi gereken bir karar vardı. Ya devam edecektim ya tamam diyecektim. 

Kilimanjaro Dağı’nda 3 farklı zirve var. Gilman’s Noktası Kilimanjaro’nun ilk zirvesi (5.685 metre). Bu noktayı başaran kişi sertifikasını alıp evinin duvarına asabilir. Bunun öncesinde geri dönerseniz resmi olarak Kilimanjaro’yu başarmış olmuyorsunuz. Ardından dağın yukarısında 1-2 saat daha yol alıp bir başka tepeye çıkabilirsiniz. Bunlardan biri Stella Noktası, son nokta ise 5.895 metre ile Uhuru Noktası, yani Özgürlük Noktası (Tanzanya İngiliz Kolonisi olarak yaşamış uzun yıllar. O zaman bu zirvenin ismi Viktoria Zirvesi imiş. Tanzanya bağımsızlığını kazandıktan sonra buraya Özgürlük Zirvesi adını vermiş). Uhuru Noktası 5.895 metre ile Afrika’nın en yüksek noktası. 

5 kişi olarak başlamıştık. Ekipten bir Alman da benim gibi yükseklik hastalığına yakalanmıştı. O Gilman’s noktasından sonra ‚Tamam‘ dedi ve geri döndü. Tabii ki ona bir rehber eşlik etti geri dönüşünde. Ben ‚Devam‘ kararı verdim. Ancak yaklaşık 15-20 dakika sonra artık yürüyemez oldum. Şimdi düşününce bazı anları hatırlamıyorum. Şuurum bir ara kapandı çünkü. Yere yığıldım adeta. Rehber artık devam edemezsin dedi. Zaten benim konuşacak gücüm bile yoktu. Devam etme isteğim de. Çünkü ayağımı her kaldırışımda, 10 cm’lik bir yükseklik bile midemde bir bomba etkisi yapıyordu. Ekibin geri kalanı devam edecekti. Karar sırası Fatih’teydi. Beni yalnız bırakmak istemiyordu. Ancak ben onun devam etmesi konusunda kararlıydım. Bu konuyu defalarca konuştuk. Eğer birimiz hastalanırsak, diğer ne olursa olsun geri dönmeyecekti. Fatih yola devam etti.

Ben çok önemli bir sorunla baş başaydım. 7 saatten fazla süredir yol almıştık ve şimdi o yolu o perişan halimle geri dönmek zorundaydım. Tekrar Gilman’s noktasına geri dönüp aşağıya doğru baktığımda o yolu neden gece çıktığımızı çok iyi anladım. Bu kadar dik bir yamacı, insanın göre göre çıkması hiç kolay değil. Gece nereye adım attığımızı anlamamıştık. O yüzden korkmadan çıkmıştık. Ancak gündüz çıkmak akıl karı değildi. Ben her 10 dakikada yere çömelip 5 dakika dinlenerek yola devam ettim. Bir ara acaba yardım ekiplerini mi çağırttırsam diye düşündüm. Sonra onların gelmesi şimdi 2 saati bulur sen kendi başının çaresine bak dedim. Yanımdaki rehberle bir şekilde aşağıya inmeyi başardım. İnanılması güç ama aşağıya indikçe mide bulantılarım, sancılarım, kusmalarım hepsi azaldı. Kibo Kamp Yeri’ne döndüğümde resmen sapa sağlamdım.

Birkaç saat sonra Fatih ve ekibin geri kalanı geldi. Fatih Uhuru Noktası’nı başarmıştı. Ancak bana söylediği ilk şey iyi ki geri dönmüşsün oldu. Çünkü o da ben ayrıldıktan sonra hastalanmıştı ve sona doğru çok zorlanmıştı. Ne yaşanmış olursa olsun:

OFF THE ROAD ON THE TRACK AFRIKA’nın EN YÜKSEK NOKTASINA ÇIKMIŞTI!!!

Var mı bundan daha güzel bir başarma duygusu!!! Ve işte 5.895 metredeki görüntüler:

Yorgunluk, sevinç, heyecan tüm duygular birbirine karıştı. Hala inanamıyorduk. Ben gözlerimizi kapattıkça arkamı döndüğümde karşılaştığım güneşi hatırlıyordum. Hala da o görüntü gözlerimin önünden gitmez.

5. gün burada tamamalanmamıştı. Daha yolumuz vardı. 3.720 metreye Horombo Kampı’na geri yürüyecektik ve orada geceleyecektik.

Yani gece 12:00’de başlayan yürüyüş o gün öğleden sonra 4 gibi sonlandı.

25.12.2014 Kilimanjaro 6. Gün:

Horombo Kamp Alanı Kilimanjaro Zirve Yürüyüşü’nü başarmış insanların bu başarısını kutladığı yer. Tanzanyalı rehberler, ekip üyeleri sizin için Kilimanjaro başarı şarkısını söylüyor… Şarkının orijinal Swahili dilindeki ve İngilizce şarkı sözleri şu şekilde:

SWAHILI
Jambo! Jambo bwana!
Habari gani? Mzuri sana!
Wageni, mwakaribishwa!
Kilimanjaro? Hakuna matata!
Tembea pole pole. Hakuna matata!
Utafika salama. Hakuna matata!
Kunywa maji mengi. Hakuna matata!
Kilimanjaro, Kilimanjaro,
Kilimanjaro, mlima mrefu sana.
Na Mawenzi, na Mawenzi,
Na Mawenzi, mlima mrefu sana.
Ewe nyoka, ewe nyoka!
Ewe nyoka, mbona waninzunguka.
Wanizunguka, wanizunguka
Wanizunguka wataka kunila nyama

ENGLISH
Hello! Hello sir!
How are you? Very well!
Guests, you are welcome!
Kilimanjaro? No trouble!
Walk slowly, slowly. No trouble!
You’ll get there safe. No trouble!
Drink plenty of water. No trouble!
Kilimanjaro! Kilimanjaro!
Kilimanjaro, such a high mountain.
Also Mawenzi, also Mawenzi!
Also Mawenzi such a high mountain.
Like a snake, like a snake!
Like a snake you wrap around me
You wrap around me, you wrap around me
Trying to eat me like a piece of meat

Başardığımıza göre bu şarkı eşliğinde dans etmeyi biz de hak ettik. İşte başarı videomuz:

6. gün şarkılar eşliğinde başladık ve ilk 2 gün aldığımız yolu tek nefeste tamamlayarak başlangıç noktasına ulaştık…

6 günlük Kilimanjaro Tırmanışımız bu şekilde sonlandı. Sertifikalarımızı aldık, otelimize sıcak bir duş hayaliyle yola koyulduk…

Off the Road on the Track Afrika’nın en Yüksek Noktası Kilimanjaro’daydı…

20-25. Aralık 2014 Kilimajaro Tırmanışı

Kilimanjaro Tırmanışı için hayati bilgiler:

Tırmanış süresince günde 4-5 litre su içilmesi çok önemli. Çünkü yükseklikle beraber kalp atışları hızlanıyor ve sürekli yükseğe çıkıldığından terle atılan su miktarı artıyor. Su kaybını karşılayabilmek için günde en az 5 litre su içilmeli.

Dağdan gelen su direk içilebilecek bir su değil. Kesinlikle öncelikle kaynatılmalı. Burada önemli bir ayrıntı vermek istiyorum: Fizik dersinden hatırlayanlar bilir. Her 1.000 metre yükselişte suyun kaynama noktası 3,3 derece düşüyor. Yani 4.000 metrede su 86,8 derecede kaynamış oluyor. Bu yüzden deniz seviyesinde 5 dakikada kaynatılarak temizlenen su, 4.000 metrede en az 20 dakika kaynaması gerekiyor. Buna tur görevlileri ne kadar dikkat ediyor bilinmez. Bu nedenle yanınıza mutlaka MICROPUR tablet almayı unutmayın. MICROPUR tablet su içindeki bakterilerin, mikropların öldürülmesinde oldukça iyi bir ilaç.

Tırmanış sırasında yeme-içme nasıl diye sorarsanız: Tırmanış sırasında verilen 3 öğün yemeğin yanı sıra aralarda atıştırmak ve enerji toplamak için yanınızda mutlaka enerji verici yiyecekler bulundurun. Örneğin, biz yanımıza enerji verici barlar dışında, kuru kayısı ve çikolata almayı ihmal etmedik.

Bir başka önemli nokta da ishal olma durumunda kaybedilen mineralleri yerine getirmek için yanınızda bir paket kabartma tozu bulundurun. Kabartma tozu, tuz, şeker ve çayla hazırlanan elektrolit böyle bir durumda yardımcı olacaktır. Ya da direk eczaneden elektrolit alabilirsiniz. Su içine karıştırarak her gün tüketmekte yarar var.

Kilimanjaro dağına tırmanış maliyeti: Kilimanjaro Dağı’na 6 günlük tırmanış turu için kişi başı 1.500€ ödedik. Bizce bu makul bir fiyat. Çünkü zaten bunun yaklaşık 600€’su milli park ücreti. Gerisi taşıyıcılar, rehber, aşçı vs. için ödeniyor.

Kilimanjaro tırmanışı biz 5 kişi olarak gerçekleştirdik. Marangu Rotası’nı takip ettik. Bu rota üzerinde kamp yerlerindeki odalarda kaldık. Bizimle beraber, 1 rehber, 2 yardımcı rehber, 1 aşçı, 1 yardımcı aşçı ve 10 taşıyıcı vardı. Toplam 15 kişi Kilimanjaro tırmanışımız sırasında bize destek oldu. Ancak örneğin Machame rotasını takip ederek Kilimanjaro’ya tırmanan bir Alman çifte ise sadece 2 kişi olmalarına rağmen 10 kişilik bir ekip eşlik etti. Çünkü bu rotada çadırlarda kalınması gerekiyor. Çadırların taşınması ve kurulması için de daha fazla adama ihtiyaç var.

Burada ekibin büyüklüğü bahşiş nedeniyle önemli. Tüm ekibe görevlerine göre bahşiş vermek çok önemli ki bahşişler de belli kurallara bağlanmış. Mesela rehber günlük 15-20 USD, yardımcı rehber günlük 10-15 USD bahşiş alıyor. Biz 6 günlük tırmanış için toplamda ailemiz adına 300 USD bahşiş verdik.

Yorumlar

yorum